शुभेच्छा

माझ्य़ा सर्व वाचकाना नव्या वर्षाच्या शुभेच्छा.

Aarta

please click to listen.

holiday

I am away from Nanded for 10 days,i.e.up to 10th December. Will meet after a short break.

Ingmar Bergman

" Regardless of my own beliefs and my own doubts, which are unimportant in this connection, it is my opinion that art lost its basic creative drive the moment it was separated from worship. It severed an umbilical cord and now lives its own sterile life, generating and degenerating itself. In former days the artist remained unknown and his work was to the glory of God. He lived and died without being more or less important than other artisans; 'eternal values,' 'immortality' and 'masterpiece' were terms not applicable in his case. The ability to create was a gift. In such a world flourished invulnerable assurance and natural humility. Today the individual has become the highest form and the greatest bane of artistic creation.
The smallest wound or pain of the ego is examined under a microscope as if it were of eternal importance. The artist considers his isolation, his subjectivity, his individualism almost holy. Thus we finally gather in one large pen, where we stand and bleat about our loneliness without listening to each other and without realizing that we are smothering each other to death. The individualists stare into each other's eyes and yet deny the existence of each other.
We walk in circles, so limited by our own anxieties that we can no longer distinguish between true and false, between the gangster's whim and the purest ideal. Thus if I am asked what I would like the general purpose of my films to be, I would reply that I want to be one of the artists in the cathedral on the great plain. I want to make a dragon's head, an angel, a devil — or perhaps a saint — out of stone. It does not matter which; it is the sense of satisfaction that counts.
Regardless of whether I believe or not, whether I am a Christian or not, I would play my part in the collective building of the cathedral. "

......Ingmar bergman

दिवाळी अंकातील सहभाग

My articles in various Diwali issues:
Hans.....Dharmapurikar and Sons.A story of three generations
Dipawali....Kairee:by G.A.Kulkarni and Amol Palekar
Loksatta: Dersu Uzala..a film by Kurosawa.
Kalnirnay: Interview of Gulzar
Lalit : The Man Who Was Don Quixote

देखिला अक्षरान्चा मेळावा भाग २

देखिला..... वर आणखी काही प्रतिक्रिया...

वाचलेल्या पुस्तकांचा आनंद त्यातील ऊब तशीच ठेऊन नोंदणे हे फ़ार कठीण काम आहे.पण तुम्ही आपली आनंद हुरहुर आत्मीयतेने मांडली आहे...आपल्या जिव्हाळखुणा अगत्त्याने व सहजतेने मान्डल्या आहेत...जी.ए.कुलकर्णी.

डोस्तोव्हस्की टोलस्टोय,झ्वाइग,काफ़्का,आणि कोणकोण यान्च्या रंगीबेरंगी

काचांच्या तुकड्यासारखी जाळी आपल्या मनांत कुठेतरी आहे असे मला नेहमीच वाटत राहिले होते.तुमचे लेखन वाचल्यावर लगेच जाणवले की तीच जाळी जास्त स्पष्ट व स्वछ्छ स्वरूपात तुमच्याही मनात आहे.समानधर्मा भेटल्याचा आनंद

झाला................. प्रकाश संत

तुमचे पत्र व त्यासोबत धाडलेले टाचण पावते झाले.वाचून फ़ार बरे वाटले.

कुणी एक समानधर्मा मिळाल्याचा आनंद झाला.......गो.नी.दांडॆकर.

देखिला अक्षरांचा मेळावा

देखिला अक्षरांचा मेळावा







स्वयम्प्रभा प्रकाशन नांदेड, १९८६
किंमत :४५/रु.
मराठवाडा दैनिकाच्या रविवार पुरवणीत प्रकशित झालेल्या अक्षर संगत
या लोकप्रिय सदराचे ग्रन्थरूप.
फ़े.१९८४ मध्ये या सदरातील पहिला लेख प्रकाशित झाला व नंतर जवळजवळ
दीड वर्ष हे सदर येत होते.या लेखनाला सर्व महाराष्ट्रामधून उत्तम प्रतिसाद मिळाला.या लेखनाची लोकप्रीयता येवढी अभूतपूर्व होती की अनेक ठिकाणी

त्याचे सामूहिक वाचन होत असे...

"आमच्या सम्पूर्ण कम्पूलाच तुमचे लेखन कसे बेफ़ाम आणि आतून आवडते.
दर रविवारी पहिल्या पानावरील बातम्या वाचण्याआधी आम्ही या सदरावर तुटून पडतो.".........अं.वि. परांजपे.


या पुस्तकाचे नाव मी द्न्यानेश्वरान्च्या एका ओवीतून घेतले आहे.

परि तैसे हे नोहेचि देवा
देखिला अक्षरांचा मेळावा
आणि विस्मयाचिया जीवा
विस्मयो जाला.
देखिला अक्षरांचा मेळावा या पुस्तकास "वाल्मीक पुरस्कार" देणारे श्री.वामन देशपांडे यांनी "ललित"मधून लिहिले;
एका साक्षेपी रसिक वाचकाच्या मनावर पडलेले हे पुस्तकांचे पुनवी चांदणे आहे.पाडळकरांचे हे आधुनिक पद्धतीने रेखाटलेले तरुण शैलीदार आत्मचरित्र आहे...पुस्तकावर अपरम्पार प्रेम केले,लेखकावर अपरम्पार प्रेम केले,आणि वाचनाच्या य क्षणावर जबरदस्त प्रेम केले ,व जोडीला तुळसीव्रुंदावनापुढच्या
पवित्र रांगोळिसारखी शब्दांची रांगोळी रेखाटता आली ,तर निदान मी तरी असे
म्हणेन,या पुस्तकासारखे चिरंतन आनंद देणारे पुस्तक तयार होते..."
श्री.वसंत नरहर फ़ेणे लिहितात : "लेखन किती छोटे,पण अर्थवार्हित्व
किती मोठे...साम्प्रत तरी या लिखाणाला मराठीत तोड नाही.."
अनेक श्रेष्ठ लेखकांनी या लेखनाला मनमोकळी दाद दिली........

"तुमचे पुस्तक म्हणजे ग्रंथांच्या जगातून केलेला एक आल्हाददायक प्रवास आहे.
आपल्या वाचनात आणि चिंतनात वाचकांना सामील करून घेण्याचा हा प्रयत्न
खूप वेगळा आणि अभिनंदनीय आहे." वि.वा.शिरवाडकर


http://video.google.com/videoplay?docid=-9017736427369165152

या पुस्तकाच्या प्रस्तावनेतील काही भाग मझ्या आवाजात ऐकण्यासाठी
वर दिलेल्या दुव्यावर टिचकी मारा
आणखी प्रतिक्रिया पुढील वेळी.......

दिलासा

सुकलेल्या तोरणातून

डोकावतो

आहे

मनाला काय

समजावतो

आहे

पुनवेचा चंद्र

पाउलखुणा

एके दिवशी मला एक स्वप्न पडले.

मी देवासोबत समुद्रकिनार्यावरून चालत होतो.देव मला माझ्या गत आयु्ष्यातील

प्रसंग दाखवीत होता.मी पाहिले:वाळूवर पावलांच्या दोन जोड्यांचे ठ्से उमटले

होते.पण मधूनच काही ठिकाणी मला फ़क्त पावलांच्या एकच जोडीचे ठसे दिसले.मी बारकाईने पाहिले तेव्हा मला आश्चर्य वाटले.कारण तो काळ माझ्या आयुष्यातील कठीण आणि दु:खदायक काळ होता.

मी म्ह्णणालो :परमेश्वरा,तू म्हणाला होतास की तू सतत माझ्या सोबतीने चालत राहशील.मग अशा आणीबाणीच्या प्रसंगी तू माझी साथ का सोडलीस बरे?

देव हसला,म्हणाला,:

प्रिय मुला,मी कधीच तुला सोडून गेलो नाही.जिथे तुला पावलांच्या एकाच जोडीचे ठसे दिसतात,ते माझ्याच पावलांचे आहेत.कारण तिथे मी तुला उचलून खांद्यावर

घेतले होते.............................................एक झेन कथा..

प्रश्न

ज्याचा

त्याचा

प्रश्न

ज्याच्या

त्याच्या

चौकटीपुरता

किती मोठा

किती छोटा.....

एक हायकू मुग्धासाठी...

झोपाळ्यावर

झुलण्याचे

ते

दिवस

आठवतात का तुला

झोपाळ्यावाचून झुलतांना......

The Road Not Taken

Two roads diverged in a yellow wood
And sorry I could not travel both
And be one traveler,long I stood
And looked down one as far as I could
To where it bent in the undergrowth

Then took the other ,as just as fair
And having perhaps the better claim
Because it was grassy and wanted wear;
though as for that the passing there
Had worn them really about the same,

And both that morning equally lay
In leaves no steps had trodden back
Oh,I kept the first for another day
Yet knowing how way leads on to way
I doubted if I should ever come back.

I shall be telling this with a sigh
somewhere ages and ages hence:
Two roads diverged in a wood ,and I-
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference.

Robert Frost

To listen the poem click image below

Line

To draw is to take a line for walk .

Paul Klee


To write?..

facts of life..

There are no facts,only interpretations.......


He who has a WHY to live can bear with almost any HOW...


Nietzsche

आभाळ

दिवस मावळतो

तसे रंगही

मावळतात

श्याम रंगात

विलीन होतात

सांज काळोखाचे

पाश

नजरेभोवती पडतात

भॊवतीची वरतूळॆ

लहान

हॊत जातात

मन भरून

आल्य़ावर

आभाळही

भरून य़ॆतॆ

दॊघान्चॆ काय़ नातॆ

धुके

समोर
धुके
मागे
धुके
वर धुके

फ़क्त
पायाखाली
जमीन

न
सुटणारी...

सोनप्रकाश

झाडांच्या
बुन्ध्याशी


घुटमळतो
सूर्याचा
सोनप्रकाश

स्वप्न
पाहते आकाश

सूर्य

अस्ताला
जाणारा
सूर्य

पाहतोय
असंख्य
डोळे

सूर्यास्त
पाहणारे

जंगल

हिरव्या
हिरव्या

जंगलात

फ़ोफ़ावू
लागलय
बान्डगुळासारखे

एक जंगल
सिमेंट
कोंक्रीटचे

हिमालय

हिमशिखरांची
हाक

पाय आतूर

मनाला
भव्यतेचा
धाक

कोर

पावसाच्या
साचलेल्या
पाण्यात

चन्द्रकोर
अडकली

रात्र
थांबली.....

श्रावण

"श्रावणातले हायकू......
१
भीज पाऊस
बुजवून टाकतो
धरतीचे वण
आला श्रावण
ओला श्रावण
२
्रात्रीच्या प्रहरी
बरसल्या
श्रावणसरी
ओल्या जखमा उरी
३
बाहेर पाऊस
मनात पडझड
कवितांची
संतत श्रावणझड

नदी

" नदीच्या
मनी
डोकावुन पाहती
वाहती ढग

नदीच्या मनी
आपली कहाणी
पाहती ढग

नदीच्या मनी
जुन्या आठवणी
साहती ढग

नदीच्या मनी
श्रावण गाणी
गाती ढग

नदीच्या मनी
निरभ्र
आकाशातही
राहती ढग

Einstein

The man who regards his own life
and that of his fellow creatures
as meaningless

is not merely unfortunate but almost disqualified for life.

Mann on Man

A man lives not only his personal life
as an individual,
but also,
consciously or unconsciously.... ,the life of his epoch and his contemporaries


Thomas mann

Meaning

Half of I say is meaningless,
but I say it so that the other half
may reach you.


Khalil Gibran

myself

I have a mind myself and recognize
Mind when I meet with it in any guise
No one can know how glad I am to find
On any sheet the least display of mind

Robert Frost