Tuesday, October 16, 2007

देखिला अक्षरांचा मेळावा







देखिला अक्षरांचा मेळावा







स्वयम्प्रभा प्रकाशन नांदेड, १९८६
किंमत :४५/रु.
मराठवाडा दैनिकाच्या रविवार पुरवणीत प्रकशित झालेल्या अक्षर संगत
या लोकप्रिय सदराचे ग्रन्थरूप.
फ़े.१९८४ मध्ये या सदरातील पहिला लेख प्रकाशित झाला व नंतर जवळजवळ
दीड वर्ष हे सदर येत होते.या लेखनाला सर्व महाराष्ट्रामधून उत्तम प्रतिसाद मिळाला.या लेखनाची लोकप्रीयता येवढी अभूतपूर्व होती की अनेक ठिकाणी

त्याचे सामूहिक वाचन होत असे...

"आमच्या सम्पूर्ण कम्पूलाच तुमचे लेखन कसे बेफ़ाम आणि आतून आवडते.
दर रविवारी पहिल्या पानावरील बातम्या वाचण्याआधी आम्ही या सदरावर तुटून पडतो.".........अं.वि. परांजपे.


या पुस्तकाचे नाव मी द्न्यानेश्वरान्च्या एका ओवीतून घेतले आहे.

परि तैसे हे नोहेचि देवा
देखिला अक्षरांचा मेळावा
आणि विस्मयाचिया जीवा
विस्मयो जाला.
देखिला अक्षरांचा मेळावा या पुस्तकास "वाल्मीक पुरस्कार" देणारे श्री.वामन देशपांडे यांनी "ललित"मधून लिहिले;
एका साक्षेपी रसिक वाचकाच्या मनावर पडलेले हे पुस्तकांचे पुनवी चांदणे आहे.पाडळकरांचे हे आधुनिक पद्धतीने रेखाटलेले तरुण शैलीदार आत्मचरित्र आहे...पुस्तकावर अपरम्पार प्रेम केले,लेखकावर अपरम्पार प्रेम केले,आणि वाचनाच्या य क्षणावर जबरदस्त प्रेम केले ,व जोडीला तुळसीव्रुंदावनापुढच्या
पवित्र रांगोळिसारखी शब्दांची रांगोळी रेखाटता आली ,तर निदान मी तरी असे
म्हणेन,या पुस्तकासारखे चिरंतन आनंद देणारे पुस्तक तयार होते..."
श्री.वसंत नरहर फ़ेणे लिहितात : "लेखन किती छोटे,पण अर्थवार्हित्व
किती मोठे...साम्प्रत तरी या लिखाणाला मराठीत तोड नाही.."
अनेक श्रेष्ठ लेखकांनी या लेखनाला मनमोकळी दाद दिली........

"तुमचे पुस्तक म्हणजे ग्रंथांच्या जगातून केलेला एक आल्हाददायक प्रवास आहे.
आपल्या वाचनात आणि चिंतनात वाचकांना सामील करून घेण्याचा हा प्रयत्न
खूप वेगळा आणि अभिनंदनीय आहे." वि.वा.शिरवाडकर


http://video.google.com/videoplay?docid=-9017736427369165152

या पुस्तकाच्या प्रस्तावनेतील काही भाग मझ्या आवाजात ऐकण्यासाठी
वर दिलेल्या दुव्यावर टिचकी मारा
आणखी प्रतिक्रिया पुढील वेळी.......

Monday, October 15, 2007

दिलासा


सुकलेल्या तोरणातून
डोकावतो
आहे

मनाला काय
समजावतो
आहे

पुनवेचा चंद्र

Saturday, October 13, 2007

पाउलखुणा


एके दिवशी मला एक स्वप्न पडले.
मी देवासोबत समुद्रकिनार्यावरून चालत होतो.देव मला माझ्या गत आयु्ष्यातील
प्रसंग दाखवीत होता.मी पाहिले:वाळूवर पावलांच्या दोन जोड्यांचे ठ्से उमटले
होते.पण मधूनच काही ठिकाणी मला फ़क्त पावलांच्या एकच जोडीचे ठसे दिसले.मी बारकाईने पाहिले तेव्हा मला आश्चर्य वाटले.कारण तो काळ माझ्या आयुष्यातील कठीण आणि दु:खदायक काळ होता.
मी म्ह्णणालो :परमेश्वरा,तू म्हणाला होतास की तू सतत माझ्या सोबतीने चालत राहशील.मग अशा आणीबाणीच्या प्रसंगी तू माझी साथ का सोडलीस बरे?
देव हसला,म्हणाला,:
प्रिय मुला,मी कधीच तुला सोडून गेलो नाही.जिथे तुला पावलांच्या एकाच जोडीचे ठसे दिसतात,ते माझ्याच पावलांचे आहेत.कारण तिथे मी तुला उचलून खांद्यावर
घेतले होते.............................................एक झेन कथा..

Friday, October 12, 2007

प्रश्न



ज्याचा

त्याचा

प्रश्न


ज्याच्या

त्याच्या

चौकटीपुरता


किती मोठा

किती छोटा.....

Thursday, October 11, 2007

एक हायकू मुग्धासाठी...


झोपाळ्यावर

झुलण्याचे


ते

दिवस

आठवतात का तुला


झोपाळ्यावाचून झुलतांना......

Wednesday, October 10, 2007

The Road Not Taken

Two roads diverged in a yellow wood
And sorry I could not travel both
And be one traveler,long I stood
And looked down one as far as I could
To where it bent in the undergrowth

Then took the other ,as just as fair
And having perhaps the better claim
Because it was grassy and wanted wear;
though as for that the passing there
Had worn them really about the same,

And both that morning equally lay
In leaves no steps had trodden back
Oh,I kept the first for another day
Yet knowing how way leads on to way
I doubted if I should ever come back.

I shall be telling this with a sigh
somewhere ages and ages hence:
Two roads diverged in a wood ,and I-
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference.

Robert Frost

To listen the poem click image below

Line



To draw is to take a line for walk .

Paul Klee


To write?..

facts of life..




There are no facts,only interpretations.......


He who has a WHY to live can bear with almost any HOW...


Nietzsche

Tuesday, October 9, 2007

आभाळ


दिवस मावळतो
तसे रंगही
मावळतात

श्याम रंगात
विलीन होतात

सांज काळोखाचे
पाश
नजरेभोवती पडतात

भॊवतीची वरतूळॆ
लहान
हॊत जातात

मन भरून
आल्य़ावर
आभाळही
भरून य़ॆतॆ

दॊघान्चॆ काय़ नातॆ


Monday, October 8, 2007

धुके


समोर
धुके
मागे
धुके
वर धुके

फ़क्त
पायाखाली
जमीन


सुटणारी...

सोनप्रकाश


झाडांच्या
बुन्ध्याशी


घुटमळतो
सूर्याचा
सोनप्रकाश

स्वप्न
पाहते आकाश

सूर्य


अस्ताला
जाणारा
सूर्य

पाहतोय
असंख्य
डोळे

सूर्यास्त
पाहणारे

Sunday, October 7, 2007

जंगल


हिरव्या
हिरव्या

जंगलात

फ़ोफ़ावू
लागलय
बान्डगुळासारखे

एक जंगल
सिमेंट
कोंक्रीटचे

हिमालय

हिमशिखरांची
हाक

पाय आतूर

मनाला
भव्यतेचा
धाक

कोर


पावसाच्या
साचलेल्या
पाण्यात

चन्द्रकोर
अडकली

रात्र
थांबली.....

श्रावण

"श्रावणातले हायकू......

भीज पाऊस
बुजवून टाकतो
धरतीचे वण
आला श्रावण
ओला श्रावण

्रात्रीच्या प्रहरी
बरसल्या
श्रावणसरी
ओल्या जखमा उरी

बाहेर पाऊस
मनात पडझड
कवितांची
संतत श्रावणझड

नदी



" नदीच्या
मनी
डोकावुन पाहती
वाहती ढग

नदीच्या मनी
आपली कहाणी
पाहती ढग

नदीच्या मनी
जुन्या आठवणी
साहती ढग

नदीच्या मनी
श्रावण गाणी
गाती ढग

नदीच्या मनी
निरभ्र
आकाशातही
राहती ढग

Einstein


The man who regards his own life
and that of his fellow creatures
as meaningless

is not merely unfortunate but almost disqualified for life.

Mann on Man

A man lives not only his personal life
as an individual,
but also,
consciously or unconsciously.... ,the life of his epoch and his contemporaries


Thomas mann

Meaning

Half of I say is meaningless,
but I say it so that the other half
may reach you.


Khalil Gibran

Saturday, October 6, 2007

myself


I have a mind myself and recognize
Mind when I meet with it in any guise
No one can know how glad I am to find
On any sheet the least display of mind


Robert Frost